Om iets te weten te komen over de oudere gedaante van de Kekerdomse kerk is men aangewezen op oude afbeeldingen en kaartmateriaal. Christiaan Sgrooten is de eerste cartograaf die de Kekerdomse kerk enigszins nauwkeurig weergeeft.

De eerste echt betrouwbare weergave van de kerk is de tekening van Jan de Beijer die op 17augustus 1742 op reis tussen Rijn en Waal ook Kekerdom passeerde en daar de op het kerkhof gelegen dorpskerk op papier heeft vastgelegd. Het origineel bevindt zich in de topografische atlas van Gelderland in het Arnhems Gemeente museum. Deafbeelding is online te bekijken op de website van het Gelders Archief.

Zowel binnen als buiten het kerkgebouw is de grondslag in de loop der eeuwen enorm gestegen vooral door maatregelen die men heeft moeten treffen om de continue dreiging van het Waalwater te kunnen weerstaan.
Het opmerkelijke is het feit dat de kerk buitendijks staat op een smalle strook grond tussen een oude Waalstrang en een jonge dijk. Die dijk is er pas in de 17e eeuw neergelegd op grote afstand van de bedding van de Waal om aldus een breed uiterwaardengebied te creëren dat het gevaar van dijkdoorbraken verder stroomafwaarts aanzienlijk zou doen verminderen.
Het was dus eigenlijk realiseren wat nu met het programma 'Ruimte voor de Rivier' beoogd wordt. Om de kerk boven water te houden moest men regelmatig het vloerniveau, de kerkmuren, de overwelving en de dakconstructie verhogen.